دوقطبی شدن جامعه، خطری جدی

۱. استارتر چیست؟
وسیله ای در خودرو؟ بخشی از دوربین عکاسی؟ با پیش غذا؟
شاید هم اصلا برای شما معنی نمی دهد!
این که شما برنامه ی بفرمایید شام شبکه ی من و تو رو دیده باشید یا نه، تعیین می کند که کدام معنا در ذهن شما نقش می بندد.

استارتر هم وسیله ای است در دوربین عکاسی و هم اسم فرنگیِ پیش غذاست. وقتی  یک رسانه ی خاص، حتی معنی یک کلمه را برای ما متفاوت می کند، می شود نتیجه گرفت که افرادی که دو رسانه ی متفاوت تغذیه ی فکر می شوند، بعد از سال ها ذهنشان پر است از واژه ها و تعبیرات متفاوت و حتی متضاد. فرض کنید بعد از سال ها عده ای که رسانه ی A را پی گیری می کنند، به یک موجودیت بگویند میز و بینندگان تلویزیون B به همان جسم صندلی بگویند.

۲. دوپاره شدن جامعه، به نحوی که گروهی بقای خود را در نبودن دیگران ببیند، نتایج فاجعه باری به بار خواهد آورد. آن چه امروز در سوریه، مصر، بحرین، لبنان و سودان جنوبی و بسیاری دیگر از کشورها می گذرد، نتیجه ی قطبی شدن جامعه و دوپاره شدن آن است.
رسانه های قطبی نقش اساسی در ایجاد این دوپارگی دارند و این روند از ناآگاهی طرف ها از دیدگاه های هم، نداشتن توان گفتگو و خشونت کلامی آغاز می شود و در نهایت به  خشونت فیزیکی، کشت و کشتار و سرکوب می انجامد.ممکن است در ظاهر یک طرف بر طرف دیگر فائق آید یا  ماجرا سال ها بدون پیروزی یک طرف ادامه داشته باشد.
حالت دوم مشخص است که چه تراژدی بی پایانی است و داستان امروز سوریه است ، و در حالت پیروزی یکی از طرف ها  هم کینه ها در سینه ها باقی خواهد ماند و سال ها آتش زیر خاکستر جامعه باقی خواهد ماند.

ترس واقعی ترس از تکه تکه شدن فکری جامعه است. رو در روی هم ایستادن خانواده ها و هم کلاسی ها و هم محله ای هاست.از ضایع شدن حق ها باید ترسید و اتلاف نفوس مردم، و اعصابی که از همه جامعه خرد خواهد شد. پیش از واقعه  بعدی، باید در پی علاج بود.